Cerita Dongeng Anak Sebelum Tidur Bahasa Jawa: Grojogan Roro Kuning

Ora Nindakake dhawuhe Dewi Kilisuci, ing Grojogan Mrambat Dewi Sekartaji ngedegake pesanggrahan.

Supaya ora konangan yen panjenengane iku putra raja, Dewi Sekartaji ganti asma yaiku Roro Kuning.

Panjenengane tansah njaga grojogan supaya tetep resik lan asri.

Saben dina panjenengane siram lan ngunjuk banyu grojogan.

Ora nganti suwe kira-kira pitung dina lawase, penyakite Roro Kuning wis ilang. Roro Kuning mbalik dadi ayu maneh, ayu rupane uga ayu atine.

Suwe-suwe Grojogan Mrambat dadi rame, akeh pawongan sing padha golek tamba ing kana.

Roro Kuning kanthi suka rena tansah paring tetulung marang sapadha padha, kanthi menehi dhaharan lan suguhan marang sakabehe pawongan sing mertamba.

Kacarita, ing Jenggala Raden Inu Kertapati pirsa yen Dewi Sekartaji calon garwane ilang, panjenengane sedhih banget.

Saka prajurit andhahane, panjenengane oleh lapuran yen ing Grojogan Mrambat ana wong wadon ayu sing seneng tetulung jenenge Roro Kuning.

Raden Inu Kertapati yakin yen Roro Kuning iku sejatine Dewi Sekartaji.

Raden Inu Kertapati banjur kadherekake para prajurit mapag Dewi Sekartaji.

Sawise ketemu, Dewi Sekartaji kaboyong didadekake garwa ing kraton.

Sadurunge kondur ing kraton Raden Inu Kertapati dhawuh, "Besuk yen ana rejane zaman papan iki diarani Grojogan Roro Kuning!" (*)